Václav Havel
Ο Βάτσλαβ Χάβελ είναι ένας πρώην θεατρικός συγγραφέας και αντιφρονών που έγινε Πρόεδρος του έθνους της Τσεχοσλοβακίας καθώς έκανε τη μετάβαση σε μια δημοκρατική χώρα με οικονομία ελεύθερης αγοράς.
Ο Βάτσλαβ Χάβελ ήταν ένας αλυσιδωτικός καπνιστής που έκοψε μια ατημέλητη εμφάνιση και φημιζόταν ότι ήταν ένας ήσυχος άντρας. Για αυτούς τους λόγους, θεωρήθηκε ως ένας απίθανος υποψήφιος για να οδηγήσει την Τσεχοσλοβακία έξω από την κομμουνιστική κυριαρχία. Είχε εμπλακεί σε μεγάλο βαθμό με την πολιτική για τουλάχιστον 20 χρόνια, ωστόσο, και ο ακτιβισμός του τον έφερε τακτικά σε μπελάδες με τις αρχές. Παρόλα αυτά, όμως, συνέχισε να αγωνίζεται για την αλήθεια και μια ελεύθερη Τσεχοσλοβακία.
Όταν οι Σοβιετικοί εισέβαλαν, αναγκάστηκε να σταματήσει την καριέρα του ως καλλιτέχνης και αντ’ αυτού στάλθηκε να δουλέψει σε μια ζυθοποιία. Αυτό δεν εμπόδισε την καλλιτεχνική τάση του Χάβελ, καθώς συνέχισε να δημιουργεί έργα που ζητούσαν να αποκαλυφθούν τα ψέματα και η εξαπάτηση που παρουσίαζαν οι κομμουνιστές. Εργάστηκε επίσης για ορισμένα παράνομα έντυπα, συγκεντρώνοντας υποστηρικτές με το μίσος του για το ολοκληρωτικό καθεστώς και καλώντας τους ηγέτες της χώρας να είναι πιο ειλικρινείς στις συναλλαγές τους. Ωστόσο, αυτές οι εκκλήσεις προς τα ανώτερα κλιμάκια των κομμουνιστών ηγεμόνων δεν εισακούστηκαν. Αντίθετα, φυλακίστηκε για τέσσερα χρόνια επειδή βοήθησε στην ίδρυση του Charter 77.
Μέχρι το 1989, ήταν σαφές ότι ο κομμουνισμός ήταν κοντά στην κατάρρευση. Εκείνη την εποχή, οι πολλοί Τσέχοι που λαχταρούσαν για αλλαγή στράφηκαν στον Χάβελ, ο οποίος είχε μετατραπεί σε ηγετική φυσιογνωμία στον αγώνα για πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Επέδειξε επίσης τεράστιο ήθος και ταλέντο στην πολιτική αυτή την εποχή, και συνήθως, μέσω της γραφής που παρήγαγε από το κελί της φυλακής του.
Στις 18 Δεκεμβρίου 2011, ο Βάτσλαβ Χάβελ δυστυχώς πέθανε μετά από μακρά μάχη με την ασθένεια.
Η κληρονομιά του Χάβελ
Ίσως είναι περίεργο να ανακαλύψουμε ότι ο Βάτσλαβ Χάβελ έχει πολύ πιο περίπλοκη φήμη στην Τσεχική Δημοκρατία από ό,τι στο εξωτερικό. Ενώ είναι σχεδόν παγκοσμίως σεβαστός, δεν θεωρείται ως η συνείδηση του έθνους, καθώς η αντίληψη φαίνεται να είναι στο εξωτερικό.
Μία από τις πιο αποκαλυπτικές συνεντεύξεις στις οποίες έλαβε μέρος ήταν το 2009, όταν του ζητήθηκε να αξιολογήσει πόσο καλά τα κατάφεραν οι ηγέτες της Βελούδινης Επανάστασης στην επίτευξη των στόχων τους από το 1989. Ενώ είπε ότι οι περισσότεροι στόχοι είχαν επιτευχθεί, επέκρινε τη μικροκομματική πολιτική που έχει κυριαρχήσει στο πολιτικό σύστημα στη χώρα και το κατηγόρησε ότι εμποδίζει την επιστροφή της κοινωνίας των πολιτών.
Ο Χάβελ αφήνει επίσης πίσω του μια λογοτεχνική κληρονομιά. Άρχισε να γράφει ξανά μόλις τελείωσε η θητεία του στο πολιτικό αξίωμα και ένα από τα τελευταία του έργα ήταν ένα έργο με τίτλο «Φεύγοντας», στο οποίο κοροϊδεύει τη ματαιοδοξία των πολιτικών στην Κεντρική Ευρώπη. Έγραψε επίσης μια αυτοβιογραφία με τίτλο «To the Castle and Back». Σύντομα έρχεται μια κινηματογραφική μεταφορά βασισμένη στην κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου του Ζωρζ-Μαρκ Μπεναμού «The Ghost of Munich».
