Het mooiste panorama van Praag is vanaf de toren van de Karelsbrug

Geen enkele stad ter wereld heeft zo’n adembenemend panoramisch uitzicht als Praag. Het mooiste uitzicht is op Mala Strana van Praag of de Praagse Burcht met Strahov en Petřín vanaf de uitkijktoren of vanaf de brugtoren van de Karelsbrug. Vooral in de schemering.

Het afnemende licht laat de architectonische hoogstandjes langs de Vltava nog meer schitteren. 

Koning Karel’s Triomfboog

De toren is niet alleen een vesting, maar ook een triomfboog, waaronder kroningsoptocht naar de Praagse Burcht werd uitgevoerd. Dit werd bepaald door Charles IV toen hij in 1357 een nieuwe stenen brug liet bouwen die de oevers van de Moldau met elkaar verbond. De brug, gebouwd met behulp van drie series hijskranen, werd voltooid in 1402 en is meer dan 515 meter lang.

De toren werd voltooid in de jaren ’70 – ’80 van de veertiende eeuw. De architect is waarschijnlijk Petr Parléř. Aan de kant van de oude stad is de toren versierd met sculpturen van Charles IV, Wenceslas IV, Vitus, Zikmund en Vojtech, en het standbeeld van een leeuw.

De toren werd beschadigd door de Zweedse troepen tijdens de Dertigjarige Oorlog en vervolgens tijdens de revolutie van 1848.

Na de nederlaag van de protestanten op de Witte Berg, werden hun afgehakte hoofden in 1621 aan te toren gehangen. Volgens de overlevering was de straf genadeloos; de opstandelingen verwachtten genade van de koning, maar in plaats daarvan werd iedereen geëxecuteerd, veel werden voor hun terechtstelling ook nog gemarteld.

Na de slag om de Witte Berg, verhuisde veel buitenlandse adel naar Bohemen, veel Duits- en Italiaans sprekende adel, en namen de enorme rijkdommen van de geëxecuteerde adel over.

Twaalf Hoofden Toren

Na de executies droeg aanvoerder Mydlář de twaalf hoofden in twee manden richting toren. Ze werden aan lange ijzeren staven in stalen kooien opgehangen. Zes richting Malá Strana en de andere zes in de richting van Staré Město. Daar hebben ze lange tijd gehangen. Wat daarna met de schedels is gebeurd is onbekend. De afgehakte hand van Ondřej Šlika werd op het hoofd geplaatst en op het hoofd van Jesenský werd zijn eigen tong gelegd, deze was uitgerukt terwijl hij nog leefde.

Tussen 1874 en 1878 werd de toren gerenoveerd onder leiding van architect Josef Mocker. Wanneer u op de top van de toren staat, ziet u aan de achterkant het Jezuïetenklooster van Klementinum en het Křížovnický klášter. Vanaf de toren heeft u bovendien een prachtig uitzicht op de oude binnenstad en Vítkov.

Vanaf de toren ziet u dat de Karelsbrug enigszins krom is, dit valt niet op als u op de brug zelf staat. Het uitzicht op de gaslampen, die, net als vroeger, worden aangestoken door een man met een lange stok, de heer Žákovec, en de verlichte schepen die voorbijvaren op de rivier de Moldau, brengen u in andere sferen. Alleen een totale cultuurbarbaar kan onverschillig blijven bij zoveel schoonheid, maar ja, deze cultuurbarbaar zou dan ook nooit honderd kronen entree over hebben voor één van de mooiste uitzichten ter wereld.

De Kathedraal, de Gothische vinger naar de hemel

Er loopt een rij lantaarns langs het pad naar de uitkijktoren van Petřín l. Een kabel met lantaarns leidt u de weg naar de Petřín uitkijktoren die ook verlicht is, net als het Strahov Klooster.

Zonder de St. Vitus Kathedraal zou het hier overigens maar een saaie bedoening zijn van lage paleizen. Juist deze Gothische vinger naar de hemel boven de koninklijke paleizencomplex maakt dat deze plek een uitstraling van bijna buitenaardse schoonheid krijgt. Met aan zijn voeten paleizen, huizen kerken, met name de St. Nicolaaskerk met zijn klokkentoren, de Malá Strana Brug en de Onze Lieve Vrouwekerk van de Overwinning met zijn wassen beeld van het kindeke Jezus op de oevers.

De schoonheid vervolgt haar weg via Kramář’s villa naar Letná, met de Moldau die langzaam in de verte verdwijnt.

De Karelsbrug, een Gotisch juweeltje met zijn beelden van beschermheiligen, is maar zelden verlaten. Misschien in het holst van de nacht of vroeg in de morgen, of als het weer heel slecht is, zou u het geluk kunnen hebben hem verlaten aan te treffen. Op andere tijden is hij vaak afgeladen met mensen die zich allemaal komen vergapen aan de schoonheid van de brug.

Neem daarbij nog Kampa, en we kunnen alleen maar vol bewondering terugkijken naar onze voorouders die zoveel architectonische hoogstandjes voor ons hebben nagelaten.