Οι Χουσίτες

Η περίοδος των Hussite είναι ίσως η πιο σημαντική στην ιστορία της Τσεχίας, αλλά είναι σίγουρα η πιο συναρπαστική. Ο Γιαν Χους ήταν καθηγητής πανεπιστημίου στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου και πίστευε πολύ στις ιδέες του Άγγλου θεωρητικού John Wycliffe. Ο Χους ήταν ο κύριος πρωταγωνιστής στο κίνημα να έχει μια πίστη βασισμένη στη Βίβλο αντί στην ιεραρχία της εκκλησίας.

Ίσως η πιο ριζοσπαστική πεποίθησή του ήταν ότι θα έπρεπε να επιτρέπεται σε όλους τους Χριστιανούς η πλήρης κοινωνία, καθώς εκείνη την εποχή, μόνο τα μέλη του κλήρου είχαν το δικαίωμα να πιουν το αίμα του Χριστού. Στην πραγματικότητα, αυτό το μέρος των πεποιθήσεών του έγινε τόσο γνωστό που το δισκοπότηρο που χρησιμοποιήθηκε για την κοινωνία έφτασε να συμβολίζει τους Χουσίτες. Συγκεντρώθηκε για τη μεταρρύθμιση της εκκλησίας έναν ολόκληρο αιώνα πριν από τον Μαρτίνο Λούθηρο και επίσης υποστήριξε την πεποίθησή του ότι οι συγχωροχάρτες δεν πρέπει να είναι διαθέσιμες για αγορά από τους ανθρώπους.

Το 1415, ο Χους κλήθηκε στην Κωνσταντία για να εμφανιστεί ενώπιον εκκλησιαστικού συμβουλίου. Καταδικάστηκε για αίρεση και τον έκαψαν ως τιμωρία.

Ωστόσο, ο θάνατος του Χους δεν εμπόδισε το κίνημα των Χουσιτών – στην πραγματικότητα, το ενίσχυσε ακόμη περισσότερο και η Βοημία σύντομα γέμισε θρησκευτικούς ριζοσπάστες. Αυτό οδήγησε στους Hussite Wars. Αυτοί οι πόλεμοι ξεκίνησαν όταν μια διαδήλωση το 1419 από τους Χουσίτες ξέφυγε από τον έλεγχο, με τους διαδηλωτές να μπαίνουν με το ζόρι στο Νέο Δημαρχείο , προτού πετάξει αρκετούς Καθολικούς συμβούλους πετώντας τους από το παράθυρο – κάτι που είναι μια παραδοσιακή τσέχικη μέθοδος δολοφονίας ανθρώπων, φαίνεται. Αφού οι Χουσίτες κατέστρεψαν ορισμένες από τις περιοχές της πόλης, ο βασιλιάς της Βοημίας, Σιγισμούνδος, ξεκίνησε πολλές σταυροφορίες κατά των Χουσιτών, οι οποίες εξαπλώθηκαν πολύ έξω από τα σύνορα της Βοημίας. Ηττήθηκε στον λόφο Vítkov μέσω του ηγέτη των Hussite, Jan Žižka – ενός ανθρώπου με μόνο ένα μάτι. Υπάρχει ένα μνημείο του Žižka στο σημείο όπου διεξήχθη η μάχη σήμερα.

Η σταθερότητα επιτεύχθηκε όταν ένας Χουσίτης βασιλιάς εξελέγη το 1458, με αυτόν τον άνδρα να είναι ο βασιλιάς Γεώργιος του Ποντεμπράντι (Jiří z Poděbrad). Οι ευγενείς που τον εξέλεξαν, όμως, δεν το έκαναν ευχάριστα. Όταν πέθανε, κάλεσαν την πολωνική δυναστεία Jagiellon να πάρει τον θρόνο της Βοημίας, εμποδίζοντας έτσι το βασίλειο να πέσει στα χέρια των αιρετικών για πάρα πολύ καιρό. Αφού πέθανε ο Βλάντισλαβ Β’, ο Πολωνός βασιλιάς – μετά από μια βασιλεία που χαρακτηρίστηκε από τον περιορισμό των εξουσιών του από τους ευγενείς της Βοημίας και επίσης τη μεταφορά της πρωτεύουσας στη Βούδα το 1490 – αντικαταστάθηκε από τον Φερδινάνδο των Αψβούργων, αδελφό του αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Καρόλου. V. Οι Αψβούργοι θα συνεχίσουν να κυβερνούν τη Βοημία μέχρι το 1918.